Jak środki masowego przekazu kształtują społeczeństwo?

Środki masowego przekazu to formy medialne mające na celu dotarcie do jak największej liczby odbiorców. Obejmują one telewizję, filmy, radio, gazety, czasopisma, książki, płyty, gry wideo i internet. W minionym stuleciu przeprowadzono wiele badań w celu zmierzenia wpływu środków masowego przekazu na populację w celu odkrycia najlepszych technik wpływania na ludzi. Z tych badań wyłoniła się nauka o komunikacji, która jest wykorzystywana w marketingu, public relations i polityce. Komunikacja masowa jest niezbędnym narzędziem zapewniającym funkcjonalność dużej demokracji; jest także niezbędnym narzędziem dyktatury. Wszystko zależy od jego użytkowania.

W przedmowie do Nowego wspaniałego świata z 1958 roku Aldous Huxley maluje raczej ponury portret społeczeństwa. Uważa, że jest kontrolowany przez „bezosobową siłę", rządzącą elitę, która manipuluje populacją przy użyciu różnych metod.

„Bezosobowe siły, nad którymi prawie nie mamy kontroli, wydają się popychać nas wszystkich w kierunku koszmaru Brave New World; a to bezosobowe popychanie jest świadomie przyspieszane przez przedstawicieli organizacji handlowych i politycznych, którzy opracowali szereg nowych technik manipulowania, w interesie jakiejś mniejszości, myślami i uczuciami mas". – Aldous Huxley, przedmowa do „Nowego wspaniałego świata"

Aldous Huxley

Jego ponure spojrzenie nie jest prostą hipotezą ani paranoidalnym złudzeniem. Jest to udokumentowany fakt, obecny w najważniejszych światowych opracowaniach dotyczących środków masowego przekazu. Tutaj jest kilka z nich:

Elitarni Myśliciele Waltera Lippmanna

Walter Lippmann, amerykański intelektualista, pisarz i dwukrotny zdobywca nagrody Pulitzera, jest autorem jednej z pierwszych prac dotyczących wykorzystania środków masowego przekazu w Ameryce. W Public Opinion ( 1922) Lippmann porównał masy do „wielkiej bestii" i „oszołomionego stada", które musiało być kierowane przez klasę rządzącą. Opisał elitę rządzącą jako „ wyspecjalizowaną klasę, której interesy wykraczają poza lokalność. „Ta klasa składa się z ekspertów, specjalistów i biurokratów. Zdaniem Lippmanna eksperci, często określani mianem „elity", mają być maszynerią wiedzy, która omija podstawową wadę demokracji, niemożliwy ideał „wszechkompetentnego obywatela". Depczące i ryczące „oszołomione stado" ma swoją funkcję: być „zainteresowanych widzów akcji ", czyli nie uczestników. Uczestnictwo jest obowiązkiem „człowieka odpowiedzialnego", który nie jest zwykłym obywatelem.

Środki masowego przekazu i propaganda są zatem narzędziami, z których elita musi korzystać, by rządzić społeczeństwem bez fizycznego przymusu. Jedną z ważnych koncepcji prezentowanych przez Lippmanna jest „wytwarzanie zgody", czyli w skrócie manipulacja opinią publiczną w celu zaakceptowania programu elity. Zdaniem Lippmanna opinia publiczna nie jest uprawniona do rozumowania i podejmowania decyzji w ważnych sprawach. Dlatego ważne jest, aby elita decydowała „dla własnego dobra", a następnie sprzedawała te decyzje masom.

„To, że proces, wytwarzania zgody jest zdolny do wielkich udoskonaleń, których nikt, jak sądzę, nie zaprzeczy. Proces powstawania opinii publicznej jest z pewnością nie mniej skomplikowany niż ten, który pojawił się na tych stronach, a możliwości manipulacji dostępne dla każdego, kto rozumie ten proces, są wystarczająco jasne. . . . w wyniku badań psychologicznych, w połączeniu z nowoczesnymi środkami komunikacji, praktyka demokracji wyszła na prostą. Następuje rewolucja, nieskończenie ważniejsza niż jakiekolwiek przesunięcie władzy gospodarczej. . . . Pod wpływem propagandy, niekoniecznie w złowrogim znaczeniu samego słowa, stare stałe naszego myślenia stały się zmiennymi. Nie można już na przykład wierzyć w pierwotny dogmat demokracji; że wiedza potrzebna do zarządzania sprawami ludzkimi pochodzi spontanicznie z ludzkiego serca. Gdy działamy zgodnie z tą teorią, narażamy się na samooszukiwanie i formy perswazji, których nie możemy zweryfikować. Udowodniono, że nie możemy polegać na intuicji, sumieniu ani przypadkach przypadkowej opinii, jeśli mamy do czynienia ze światem poza naszym zasięgiem".

Walter Lippmann, Opinia publiczna

 Warto zauważyć, że Lippmann jest jednym z ojców założycieli Council on Foreign Relations (CFR), najbardziej wpływowego think tanku zajmującego się polityką zagraniczną na świecie. Ten fakt powinien dać ci małą wskazówkę na temat stanu umysłu elity w zakresie korzystania z mediów.

„Władza polityczna i gospodarcza w Stanach Zjednoczonych jest skoncentrowana w rękach „rządzącej elity", która kontroluje większość międzynarodowych korporacji z siedzibą w USA, główne media komunikacyjne, najbardziej wpływowe fundacje, główne prywatne uniwersytety i większość przedsiębiorstw użyteczności publicznej. Założona w 1921 r. Rada Stosunków Zagranicznych jest kluczowym ogniwem między dużymi korporacjami a rządem federalnym. Została nazwana „szkołą dla mężów stanu" i „jest bliska bycia organem tego, co C. Wright Mills nazwał elitą władzy – grupy mężczyzn o podobnych zainteresowaniach i poglądach kształtujących wydarzenia z niezniszczalnych pozycjach za kulisami. Stworzenie Organizacji Narodów Zjednoczonych było projektem Rady, a także Międzynarodowego Funduszu Walutowego i Banku Światowego".

Steve Jacobson, Kontrola Umysłu w Stanach Zjednoczonych

Niektórzy z obecnych członków CFR to David Rockefeller, Dick Cheney, Barack Obama, Hilary Clinton, pastor mega-kościoła Rick Warren i prezesi wielkich korporacji, takich jak CBS , Nike , Coca-Cola i Visa.

Carl Jung

Carl Jung jest twórcą psychologii analitycznej (znanej również jako psychologia jungowska), która kładzie nacisk na zrozumienie psychiki poprzez badanie snów, sztuki, mitologii, religii, symboli i filozofii. Szwajcarski terapeuta jest źródłem wielu obecnie używanych koncepcji psychologicznych, takich jak archetyp, kompleks, persona, introwertyk/ekstrawertyk i synchroniczność. Był pod silnym wpływem okultystycznego pochodzenia swojej rodziny. Carl Gustav, jego dziadek, był zapalonym masonem (był wielkim mistrzem), a sam Jung odkrył, że niektórzy z jego przodków byli różokrzyżowcami. To może tłumaczyć jego wielkie zainteresowanie filozofią Wschodu i Zachodu, alchemią, astrologią i symboliką. Jedną z jego najważniejszych (i niezrozumianych) koncepcji była Nieświadomość Zbiorowa.

„Moja teza jest więc następująca: Oprócz naszej bezpośredniej świadomości, która ma całkowicie osobową naturę i którą uważamy za jedyną psychikę empiryczną (nawet jeśli dołączymy podświadomość osobistą jako dodatek), istnieje drugi system psychiczny o zbiorowej, uniwersalnej i bezosobowej naturze, identyczny u wszystkich jednostek. Ta zbiorowa nieświadomość nie rozwija się indywidualnie, ale jest dziedziczona. Składa się z wcześniej istniejących form, archetypów, które mogą stać się świadome dopiero wtórnie i które nadają określoną formę pewnym treściom psychicznym".

Carl Jung, Pojęcie nieświadomości zbiorowej

Zbiorowa nieświadomość przejawia się w istnieniu podobnych symboli i postaci mitologicznych w różnych cywilizacjach. Archetypowe symbole zdają się być osadzone w naszej zbiorowej podświadomości, a gdy zostaną na nie wystawione, okazujemy naturalną atrakcyjność i fascynację. Symbole okultystyczne mogą zatem wywierać wielki wpływ na ludzi, nawet jeśli wiele osób nigdy nie zostało osobiście zapoznanych z ezoterycznym znaczeniem symbolu. Myśliciele środków masowego przekazu, tacy jak Edward D. Bernays, znaleźli w tej koncepcji świetny sposób na manipulowanie osobistą i zbiorową nieświadomością społeczeństwa.

Edward Bernays

Edward Bernays jest uważany za „ojca public relations" i używał koncepcji odkrytych przez swojego wuja Zygmunta Freuda do manipulowania opinią publiczną za pomocą podświadomości. Podzielał pogląd Waltera Lippmanna o ogólnej populacji, uznając go za irracjonalny i podlegający „instynktowi stadnemu". Jego zdaniem masy muszą być manipulowane przez niewidzialny rząd, aby zapewnić przetrwanie demokracji.

„Świadome i inteligentne manipulowanie zorganizowanymi zwyczajami i opiniami mas jest ważnym elementem demokratycznego społeczeństwa. Ci, którzy manipulują tym niewidzialnym mechanizmem społeczeństwa, tworzą niewidzialny rząd, który jest prawdziwą siłą rządzącą naszym krajem. Jesteśmy rządzeni, kształtują się nasze umysły, kształtują się nasze gusta, nasze idee podsuwają nam ludzie, o których nigdy nie słyszeliśmy. To logiczny wynik sposobu, w jaki zorganizowane jest nasze demokratyczne społeczeństwo. Ogromna liczba ludzi musi współpracować w ten sposób, jeśli mają żyć razem jako sprawnie funkcjonujące społeczeństwo. Nasi niewidzialni gubernatorzy w wielu przypadkach nie są świadomi tożsamości swoich kolegów z wewnętrznego gabinetu. 

Edward Bernays, Propaganda

W latach 1939-1940 Uniwersytet Chicago był gospodarzem serii tajnych seminariów na temat komunikacji. Te think tanki były finansowane przez Fundację Rockefellera i angażowały najwybitniejszych badaczy z dziedziny komunikacji i studiów socjologicznych. Jednym z tych uczonych był Harold Lasswell, czołowy amerykański politolog i teoretyk komunikacji, specjalizujący się w analizie propagandy. Był również zdania, że demokracja, rząd rządzony przez lud, nie może się utrzymać bez wyspecjalizowanej elity kształtującej i kształtującej opinię publiczną za pomocą propagandy.

W swojej Encyclopaedia of the Social Sciences Lasswell wyjaśnił, że kiedy elitom brakuje siły niezbędnej do wymuszenia posłuszeństwa, menedżerowie społeczni muszą sięgnąć po „całkowicie nową technikę kontroli, głównie poprzez propagandę". Dodał konwencjonalne uzasadnienie: musimy uznać „ ignorancję i głupotę […] mas i nie ulegać demokratycznym dogmatyzmom, że ludzie są najlepszymi sędziami własnych interesów".

Lasswell intensywnie badał dziedzinę analizy treści, aby zrozumieć skuteczność różnych rodzajów propagandy. W swoim eseju Contents of Communication Lasswell wyjaśnił, że aby zrozumieć znaczenie przekazu (tj. filmu, przemówienia, książki itp.), należy wziąć pod uwagę częstotliwość, z jaką określone symbole pojawiają się w przekazie, kierunek, w jakim symbole starają się przekonać odbiorców, oraz intensywność użytych symboli

Lasswell słynął ze swojego modelu analizy mediów opartego na:

Kto (mówi) Co (do) Do kogo (na) Na jakim kanale (z) Jakim skutkiem

Przez ten model, Lasswell wskazuje, że aby poprawnie analizować produkt multimedialny, trzeba spojrzeć na odbiorcę wytwarzany produkt (ludzi, którzy zamówili jego utworzenie),  który był Jego celem (grupy docelowej) i jakie były pożądane efekty w ten produkt (informować, przekonywać, sprzedawać itp.).

Na przykładzie filmu Rihanny analiza wyglądałaby następująco: KTO WYPRODUKOWAŁ: Vivendi Universal; CO: artystka pop Rihanna; DLA KOGO: konsumenci w wieku od 9 do 25 lat; CO KANAŁ: teledysk; i JAKI EFEKT: sprzedać artystkę, jej piosenkę, jej wizerunek i jej przesłanie.

Analizy wideo i filmów w The Vigilant Citizen przywiązują dużą wagę do tego, „kto stoi za" przekazami komunikowanymi społeczeństwu. Termin „Iluminaci" jest często używany do opisania tej małej elitarnej grupy potajemnie rządzącej masami. Chociaż termin brzmi dość karykaturalnie i konspiracyjnie, trafnie opisuje powiązania elity z tajnymi stowarzyszeniami i wiedzą okultystyczną. Osobiście jednak nie znoszę używania terminu „teoria spiskowa" do opisu tego, co dzieje się w środkach masowego przekazu. Jeśli wszystkie fakty dotyczące elitarności branży są łatwo dostępne opinii publicznej, czy nadal można ją uznać za „teorię spiskową"?

Kiedyś w kulturze popularnej istniały różne punkty widzenia, idee i opinie. Konsolidacja korporacji medialnych doprowadziła jednak do standaryzacji przemysłu kultury. Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego wszystkie najnowsze utwory muzyczne brzmią tak samo, a wszystkie najnowsze filmy wyglądają tak samo? Oto część odpowiedzi:

Właściciele mediów

Liczba korporacji posiadających większość mediów w USA wzrosła z 50 do 5 w czasie krótszym niż 20 lat. Oto największe korporacje rozwijające się na całym świecie i aktywa, które posiadają.

1-  AOL OL

„Lista nieruchomości kontrolowanych przez AOL Time Warner zajmuje dziesięć stron maszynopisu i zawiera 292 oddzielne firmy i spółki zależne. Spośród nich dwadzieścia dwa to wspólne przedsięwzięcia z innymi dużymi korporacjami zaangażowanymi w różnym stopniu w operacje medialne. Do partnerów tych należą 3Com, eBay, Hewlett-Packard, Citigroup, Ticketmaster, American Express, Homestore, Sony, Viva, Bertelsmann, Polygram i Amazon.com. Niektóre z bardziej znanych, w pełni posiadanych nieruchomości Time Warner obejmują Book-of-the-Month Club; Małe wydawnictwa Brown; HBO z siedmioma kanałami; CNN; siedem kanałów specjalistycznych i obcojęzycznych; Road Runner; Warner Brothers Studios; Weight Watchers; Popular Science; i pięćdziesiąt dwie różne wytwórnie.

Ben Bagdikan, Monopol nowych mediów

1. 64 czasopisma, w tym Time, Life, People, MAD Magazine i DC Comics 
2. Warner Bros, funkcje New Line i Fine Line w kinie 
3. Ponad 40 wytwórni muzycznych, w tym Warner Bros, Atlantic i Elektra 
4. Wiele sieci telewizyjnych, takich jak WB Networks, HBO, Cinemax, TNT, Cartoon Network i CNN 
5. Madonna, Sean Paul, Białe paski.

2 - Viacom

Viacom posiada: 

1. CBS, MTV, MTV2, UPN, VH1, Showtime, Nickelodeon, Comedy Central, TNN, CMT i BET 
2. Paramount Pictures, Nickelodeon Movies, MTV Films 
3. Filmy przebojowe 
4. 1800 ekranów w kinach dzięki słynnym graczom

3 - Firma Walta Disneya

„Własność Disneya drużyny hokejowej o nazwie The Mighty Ducks of Anaheim to szczyt ogromu tego królestwa. Hollywood jest nadal jego symbolicznym sercem, z ośmioma studiami filmowymi i dystrybutorami: Walt Disney Pictures, Touchstone Pictures, Miramax, Buena Vista Home Video, Buena Vista Home Entertainment, Buena Vista International, Hollywood Pictures i Caravan Pictures. Walt Disney Company kontroluje osiem wydawnictw księgarni w ramach Walt Disney Company Book Publishing i ABC Publishing Group; siedemnaście czasopism; ABC Television Network, z dziesięcioma własnymi i zarządzanymi stacjami, w tym na pięciu największych rynkach; trzydzieści stacji radiowych, w tym wszystkie główne rynki; jedenaście kanałów kablowych, w tym Disney, ESPN (łącznie), A&E i History Channel; trzynaście międzynarodowych kanałów nadawczych rozciągających się od Australii po Brazylię; siedem jednostek produkcyjnych i sportowych na całym świecie; oraz siedemnaście witryn internetowych, w tym grupa ABC, ESPN.sportszone, NFL.com, NBAZ.com i NASCAR.com. Jego pięć grup muzycznych obejmuje wytwórnie Buena Vista, Lyric Street i Walt Disney oraz produkcje teatralne na żywo wyrastające z filmów Król Lew, Piękna i Bestia oraz Król Dawid".

z firmy

Firma Walt Disney Company posiada: 

1. ABC, Disney Channel, ESPN, A&E, History Channel 
2. Walt Disney Pictures, Touchstone Pictures, Hollywood Pictures, Miramax Film Corp., Dimension i Buena Vista International 
3. Miley Cyrus/ Hannah Montana, Selena Gomez, Jonas Brothers

4- Vivendi Universal

1. Vivendi Universal posiada: 27% sprzedaży muzyki w USA, wytwórnie to: Interscope, Geffen, A&M, Island, Def Jam, MCA, Mercury, Motown i 
2. Universal Universal Studios, Studio Canal, Polygram Films, Canal+ 
3. Wiele firm internetowych i telefonii komórkowej 
4. Lady Gaga, Black Eyed Peas, Lil Wayne, Rihanna, Mariah Carey, Jay-Z

5 - Sony

Sony posiada: 

1. Columbia Pictures, Screen Gems, Sony Pictures Classics 
2. 15% sprzedaży US Music, wytwórnie obejmują Columbia, Epic, Sony, Arista, Jive i RCA Records 
3. Beyonce, Shakira, Michael Jackson, Alicia Keys, Christina Aguilera
   
   

Ograniczona liczba aktorów w przemyśle kulturalnym oznacza ograniczoną liczbę punktów widzenia i pomysłów docierających do ogółu społeczeństwa. Oznacza to również, że pojedynczy komunikat może z łatwością nasycić wszystkie formy mediów w celu uzyskania zgody (tj. „w Iraku jest broń masowego rażenia").

Standaryzowanie myśli ludzi

Fuzja firm medialnych w ostatnich dziesięcioleciach wygenerowała niewielką oligarchię konglomeratów medialnych. Programy telewizyjne, które śledzimy, muzyka, której słuchamy, filmy, które oglądamy i gazety, które czytamy, są produkowane przez PIĘĆ korporacji. Właściciele tych konglomeratów mają bliskie związki ze światową elitą i pod wieloma względami SĄ elitą. Posiadając wszystkie możliwe rynki zbytu, które mają potencjał dotarcia do mas, konglomeraty te mają moc tworzenia w umysłach ludzi jednolitego i spójnego światopoglądu, wywołując „standaryzację ludzkiej myśli".

Już w 1928 roku Edward Bernays dostrzegł ogromny potencjał filmów w standaryzacji myśli:

„Amerykański film jest dziś największym nieświadomym nośnikiem propagandy w dzisiejszym świecie. Jest świetnym dystrybutorem pomysłów i opinii. Film może ujednolicić idee i zwyczaje narodu. Ponieważ obrazy powstają w odpowiedzi na wymagania rynku, odzwierciedlają, podkreślają, a nawet wyolbrzymiają szerokie, popularne tendencje, a nie pobudzają nowe pomysły i opinie. Film wykorzystuje tylko modne idee i fakty. Gdy gazeta stara się dostarczać wiadomości, stara się dostarczać rozrywkę".

Edward Bernays, Propaganda

Fakty te zostały oznaczone jako zagrożenie dla wolności człowieka w latach 30. XX wieku przez myślicieli szkoły frankfurckiej, takich jak Theodor Adorno i Herbert Marcuse. Zidentyfikowali trzy główne problemy związane z przemysłem kulturalnym. Branża może:

1. redukować istoty ludzkie do stanu masy przez hamowanie rozwoju jednostek wyemancypowanych, zdolnych do podejmowania racjonalnych decyzji; 
2. zastąpić uzasadnione dążenie do autonomii i samoświadomości bezpiecznym lenistwem konformizmu i bierności; i 
3. potwierdzić ideę, że ludzie faktycznie starają się uciec od absurdalnego i okrutnego świata, w którym żyją, zatracając się w hipnotycznym stanie samozadowolenia.

Pojęcie eskapizmu jest dziś jeszcze bardziej aktualne wraz z pojawieniem się gier wideo online, filmów 3D i kin domowych. Masy, stale poszukujące rozrywki na najwyższym poziomie, będą uciekać się do wysokobudżetowych produktów, które mogą wyprodukować tylko największe koncerny medialne na świecie. Produkty te zawierają starannie wykalkulowane komunikaty i symbole, które są niczym więcej i niczym innym jak zabawną propagandą. Społeczeństwo zostało wyszkolone, aby KOCHAĆ swoją propagandę do tego stopnia, że wydaje ciężko zarobione pieniądze, aby się na nią narazić. Propaganda (używana zarówno w sensie politycznym, kulturalnym, jak i komercyjnym) nie jest już przymusową czy autorytatywną formą komunikacji spotykaną w dyktaturach: propaganda stała się synonimem rozrywki i przyjemności.

„W odniesieniu do propagandy pierwsi zwolennicy powszechnej alfabetyzacji i wolnej prasy przewidywali tylko dwie możliwości: propaganda może być prawdziwa lub fałszywa. Nie przewidzieli tego, co faktycznie się wydarzyło, przede wszystkim w naszych zachodnich kapitalistycznych demokracjach – rozwoju ogromnego przemysłu komunikacji masowej, zajmującego się głównie ani prawdą, ani fałszem, ale tym, co nierzeczywiste, mniej lub bardziej nieistotne.  Jednym słowem, nie wzięli pod uwagę niemal nieskończonego apetytu człowieka na rozrywkę".

Aldous Huxley, Przedmowa do Nowego wspaniałego świata

Pojedynczy przekaz często nie ma trwałego wpływu na ludzką psychikę. Jednak środki masowego przekazu przez swoją wszechobecność tworzą żywe środowisko, w którym na co dzień ewoluujemy. Określa normę i wyklucza niepożądane. W ten sam sposób konie zaprzęgowe noszą klapki na oczach, żeby widzieć tylko to, co przed nimi, tłumy właśnie tak widzą dokąd mają iść.

„To pojawienie się mediów masowych umożliwia wykorzystanie technik propagandowych na skalę społeczną. Orkiestracja prasy, radia i telewizji w celu stworzenia ciągłego, trwałego i całkowitego środowiska sprawia, że wpływ propagandy jest praktycznie niezauważany właśnie dlatego, że tworzy stałe środowisko. Środki masowego przekazu zapewniają zasadniczy związek między jednostką a wymaganiami społeczeństwa technologicznego".

Jacques Ellul

Jednym z powodów, dla których środki masowego przekazu z powodzeniem wpływają na społeczeństwo, jest ogromna ilość badań z zakresu nauk kognitywnych i natury ludzkiej, które zostały w nich zastosowane. 

Techniki manipulacji

„Publikacje w mass mediach to celowa próba zarządzania postrzeganiem tematu przez opinię publiczną. Przedmiotem reklamy są ludzie (na przykład politycy i artyści), towary i usługi, wszelkiego rodzaju organizacje oraz dzieła sztuki lub rozrywki".

by Author

Dążenie do sprzedawania produktów i pomysłów masom musi prowadzić do bezprecedensowej ilości badań nad ludzkim zachowaniem i ludzką psychiką. Nauki kognitywne, psychologia, socjologia, semiotyka, językoznawstwo i inne pokrewne dziedziny były i są nadal intensywnie badane poprzez dobrze finansowane badania.

„Żadna grupa socjologów nie jest w stanie zbliżyć się do zespołów reklamowych w zakresie gromadzenia i przetwarzania nadających się do wykorzystania danych społecznych. Zespoły reklamowe mają miliardy do wydania rocznie na badania i testowanie reakcji, a ich produkty są wspaniałym zbiorem materiałów o wspólnych doświadczeniach i uczuciach całej społeczności".

Marshall McLuhan, Rozszerzenia człowieka

„To dzięki wiedzy o człowieku, jego skłonnościach, pragnieniach, potrzebach, jego mechanizmach psychicznych, jego automatyzmach, a także znajomości psychologii społecznej i psychologii analitycznej, propaganda udoskonala swoje techniki".

Propaganda, Jacques Ellul (tłumaczenie bezpłatne)

Dzisiejsza propaganda prawie nigdy nie używa racjonalnych czy logicznych argumentów. Bezpośrednio łączy się z najbardziej pierwotnymi potrzebami i instynktami człowieka, aby wywołać emocjonalną i irracjonalną reakcję. Gdybyśmy zawsze myśleli racjonalnie, prawdopodobnie nie kupilibyśmy 50% tego, co posiadamy. Niemowlęta i dzieci stale znajdują się w reklamach skierowanych do kobiet z konkretnego powodu: badania wykazały, że obrazy dzieci wywołują u kobiet instynktowną potrzebę opieki, opieki i ochrony, co ostatecznie prowadzi do sympatycznego nastawienia wobec reklamy.

Seks jest wszechobecny w środkach masowego przekazu, ponieważ przyciąga i utrzymuje uwagę widza. Łączy się bezpośrednio z potrzebą naszego zwierzęcia do rozmnażania się i rozmnażania, a po uruchomieniu ten instynkt może natychmiast przyćmić wszelkie inne racjonalne myśli w naszym mózgu.

Percepcja podprogowa 

Co by było, gdyby opisane powyżej komunikaty docierały bezpośrednio do podświadomości widzów, którzy nie zdają sobie nawet sprawy z tego, co się dzieje? Taki jest cel percepcji podprogowej. Wyrażenie reklama podprogowa zostało wymyślone w 1957 roku przez amerykańskiego badacza rynku Jamesa Vicary'ego, który powiedział, że może skłonić widzów do „picia Coca-Coli" i „jedzenia popcornu", wyświetlając te wiadomości na ekranie przez tak krótki czas, że widzowie nie są tego świadomi.

„Percepcja podprogowa to celowy proces stworzony przez techników komunikacji, dzięki któremu otrzymujesz i reagujesz na informacje i instrukcje bez świadomej ich świadomości"

Steve Jacobson, Mind Control w Stanach Zjednoczonych

Ta technika jest często stosowana w marketingu i wszyscy wiemy, że seks się sprzedaje. 

Choć niektóre źródła twierdzą, że reklama podprogowa jest nieskuteczna, a nawet, że to miejski mit, udokumentowane użycie tej techniki w środkach masowego przekazu dowodzi, że twórcy wierzą w jej moc. Ostatnie badania również dowiodły jego skuteczności, zwłaszcza gdy przekaz jest negatywny.

" Zespół z University College London, finansowany przez Wellcome Trust, odkrył, że [percepcja podprogowa] jest szczególnie dobra w zaszczepianiu negatywnych myśli. Istnieje wiele spekulacji na temat tego, czy ludzie mogą nieświadomie przetwarzać informacje emocjonalne, na przykład obrazy, twarze i słowa" – powiedziała profesor Nilli Lavie, która kierowała badaniami. Pokazaliśmy, że ludzie potrafią postrzegać emocjonalną wartość przekazów podprogowych i wykazaliśmy niezbicie, że ludzie są znacznie bardziej wyczuleni na negatywne słowa".

Źródło

Znanym przykładem przekazu podprogowego w komunikacji politycznej jest reklama George'a Busha przeciwko Alowi Gore'owi w 2000 roku. Zaraz po wymienieniu nazwiska Gore, na ekranie przez ułamek sekundy miga końcówka słowa „biurokraci" – „szczury". 

Odkrycie tej sztuczki wywołało spore poruszenie i nawet jeśli w USA nie ma przepisów zakazujących przesyłania wiadomości podprogowych, reklama została zdjęta z anteny.

Jak widać w wielu artykułach w The Vigilant Citizen, komunikaty podprogowe i częściowo podprogowe są często używane w filmach i teledyskach do przekazywania widzom wiadomości i pomysłów.

Znieczulanie 

W przeszłości, kiedy narzucano ludności zmiany, wychodzili na ulice protestować, a nawet powodowali zamieszki. Głównym powodem tego starcia był fakt, że zmiana została wyraźnie zapowiedziana przez władców i zrozumiana przez ludność. To było nagłe, a jego efekty można było jasno przeanalizować i ocenić. Dzisiaj, kiedy elita potrzebuje, aby część jej programu została zaakceptowana przez społeczeństwo, odbywa się to poprzez odczulanie. Program, który może być sprzeczny z interesem publicznym, jest powoli, stopniowo i powtarzalnie przedstawiany światu poprzez filmy (poprzez włączenie go do fabuły), teledyski (które sprawiają, że jest fajny i seksowny) lub wiadomości (kto go przedstawia jako rozwiązanie dzisiejszych problemów). Po kilku latach wystawiania mas na określony program, elita otwarcie przedstawia pojęcie świata i, dzięki mentalnemu programowaniu, jest witany z powszechną obojętnością i biernie akceptowany. Ta technika wywodzi się z psychoterapii.

„Techniki psychoterapii, szeroko praktykowane i akceptowane jako sposób leczenia zaburzeń psychicznych, to także metody kontrolowania ludzi. Mogą być stosowane systematycznie, aby wpływać na postawy i zachowania. Systematyczne odczulanie jest metodą stosowaną w celu rozwiania lęku, dzięki czemu pacjent (publiczność) nie jest już niepokojony konkretnym lękiem, na przykład lękiem przed przemocą. […] Ludzie przystosowują się do przerażających sytuacji, jeśli są na nie wystarczająco narażeni".

Steven Jacobson, Kontrola Umysłu w Stanach Zjednoczonych

Programowanie predykcyjne jest często spotykane w gatunku science fiction. Przedstawia określony obraz przyszłości – takiej, jakiej pragną elity – i ostatecznie staje się w świadomości mężczyzn nieuchronnością. Dziesięć lat temu społeczeństwo znieczulano na wojnę ze światem arabskim. Dziś populacja jest stopniowo narażona na istnienie kontroli umysłu, transhumanizmu i elity iluminatów. Wyłaniające się z cienia koncepcje te są teraz wszędzie w kulturze popularnej. To właśnie Alice Bailey opisuje jako „eksternalizację hierarchii": ukryci władcy powoli się ujawniają.

Symbolika okultystyczna w popkulturze

Wbrew przedstawionym powyżej informacjom, dokumentacja symboliki okultystycznej jest raczej trudna do znalezienia. Nie powinno to dziwić, ponieważ termin „okultyzm" dosłownie oznacza „ukryty". Oznacza to również „zarezerwowane dla tych, którzy wiedzą", ponieważ jest przekazywane tylko tym, którzy uznani są za godnych wiedzy. Nie jest nauczany w szkołach ani nie jest omawiany w mediach. Jest więc uważany przez ogół społeczeństwa za marginalny, a nawet śmieszny. Wiedza okultystyczna NIE jest jednak uważana za śmieszną w kręgach okultystycznych. Jest uważany za ponadczasową i świętą. 

Istnieje długa tradycja hermetycznej i okultystycznej wiedzy nauczanej przez tajne stowarzyszenia, od starożytnych Egipcjan po Wschodnich Mistyków, Rycerzy Templariuszy i współczesnych masonów. Nawet jeśli głębia tej wiedzy została najprawdopodobniej utracona na przestrzeni wieków, szkoły tajemne zachowały swoje główne cechy, które są wysoce symboliczne , rytualne i metafizyczne. Te cechy, które były zawiłą częścią starożytnych cywilizacji, zostały całkowicie usunięte ze współczesnego społeczeństwa i zastąpione pragmatycznym materializmem. Z tego powodu istnieje ważna luka w zrozumieniu między pragmatyczną przeciętną osobą a rytualistycznym establishmentem.

Wbrew przedstawionym powyżej informacjom, dokumentacja symboliki okultystycznej jest raczej trudna do znalezienia. Nie powinno to dziwić, ponieważ termin „okultyzm" dosłownie oznacza „ukryty". Oznacza to również „zarezerwowane dla tych, którzy wiedzą", ponieważ jest przekazywane tylko tym, którzy uznani są za godnych wiedzy. Nie jest nauczany w szkołach ani nie jest omawiany w mediach. Jest więc uważany przez ogół społeczeństwa za marginalny, a nawet śmieszny. Wiedza okultystyczna NIE jest jednak uważana za śmieszną w kręgach okultystycznych. Jest uważany za ponadczasowy i święty. Istnieje długa tradycja hermetycznej i okultystycznej wiedzy nauczanej przez tajne stowarzyszenia, od starożytnych Egipcjan po Wschodnich Mistyków, Rycerzy Templariuszy i współczesnych masonów. Nawet jeśli głębia tej wiedzy została najprawdopodobniej utracona na przestrzeni wieków, szkoły tajemne zachowały swoje główne cechy, które są wysoce symboliczne , rytualne i metafizyczne. Te cechy, które były zawiłą częścią starożytnych cywilizacji, zostały całkowicie usunięte ze współczesnego społeczeństwa i zastąpione pragmatycznym materializmem. Z tego powodu istnieje ważna luka w zrozumieniu między pragmatyczną przeciętną osobą a rytualistycznym establishmentem.

Manly P. Hall, Tajne nauki wszystkich wieków

„Prostsze kodeksy" wymyślone dla mas były kiedyś zorganizowanymi religiami. Teraz staje się Świątynią Mass Media i na co dzień głosi skrajny materializm, duchową próżnię i egocentryczną, indywidualistyczną egzystencję. Jest to dokładnie przeciwieństwo atrybutów wymaganych do stania się prawdziwie wolną jednostką, jak nauczają wszystkie wielkie szkoły filozoficzne. Czy ogłupiałą populację łatwiej oszukać i manipulować?

„Tym ślepym niewolnikom mówi się, że są „wolni" i „wysoce wykształceni", nawet gdy maszerują za znakami, które sprawiłyby, że każdy średniowieczny chłop uciekłby z krzykiem w panice. Symbole, które współczesny człowiek przyjmuje z naiwną ufnością niemowlęcia, byłyby równoznaczne z bilbordami z napisem „Tędy na śmierć i zniewolenie", w rozumieniu tradycyjnego chłopa ze starożytności"

Michael A. Hoffman II, Tajne stowarzyszenia i Wojna psychologiczna

Podsumowanie

W tym artykule zbadano głównych myślicieli w dziedzinie środków masowego przekazu, strukturę władzy mediów i techniki stosowane do manipulowania masami. Wierzę, że te informacje są niezbędne do zrozumienia „dlaczego" w tematach omawianych w The Vigilant Citizen . Dychotomia „masowej populacji" i „klasy rządzącej" opisywana w wielu artykułach nie jest „teorią spiskową" (znowu nienawidzę tego terminu), ale rzeczywistością, która została jasno określona w pracach niektórych z najbardziej wpływowych XX wieku. 

Lippmann, Bernays i Lasswell deklarowali, że opinia publiczna nie jest zdolna do decydowania o własnym losie, co jest nieodłącznym celem demokracji. Zamiast tego wezwali do kryptokracji, ukrytego rządu, klasy rządzącej odpowiedzialnej za „oszołomione stado". W miarę jak ich idee są nadal stosowane w społeczeństwie, staje się coraz bardziej oczywiste, że ignorancka populacja nie jest przeszkodą, z którą muszą sobie radzić rządzący: jest to coś POŻĄDANE, a nawet konieczne, aby zapewnić całkowite przywództwo. Populacja ignorantów nie zna swoich praw, nie szuka lepszego zrozumienia spraw i nie kwestionuje władz. Po prostu podąża za trendami. Kultura popularna dba o ignorancję i ją pielęgnuje, nieustannie dostarczając ogłupiającej rozrywki i zwracając uwagę na zdegenerowanych celebrytów, których należy ubóstwiać.

„Jeśli naród oczekuje ignorancji i wolności, oczekuje tego, czego nigdy nie było i nigdy nie będzie".

Thomas Jefferson